12 d’agost 2007

The Ship of Fools

Sfogliami se puoi il verde fiore del destino
V. Capossela

El destino me ha llevado a un jardín flotante. Un jardín pequeño donde se puede oler a la vez a mar, romero y albahaca, mientras escuchas como un antiguo violín ofrece Bach a los delfines. He visto un puntal al que le crecen ramas, ramas coronadas de cascabeles. He visto bodegas rebosando vestidos atemporales. He visto espejos, espejos por los que han desfilado caballeros, reinas, bufones, verdugos, ricas damas, emperadores…He bailado al són de melodías judías, zíngaras, italianas… Me he sentado a una robusta mesa. Una mesa en la que se han fraguado esperanzas, sueños, en la que se han llorado fracasos y se han celebrado pequeños grandes éxitos. Me han hablado de motines y tempestades. Me han hablado desde Chile, Zimbabue, Holanda, Cataluña, Andorra, Italia… He conocido a gente que lucha y vive por un sueño. Gente valiente, que lo ha apostado todo a una carta, sin miedo al futuro. Gente maravillosa que no sabe dónde estará mañana, ni de qué vivirá, pero sí sabe dónde está hoy, y lo dá todo cada noche por un puñado de aplausos. Gente que cuenta historias, historias de siempre, siempre con maestría. Me he empapado de ello personalmente y a través de la sabia y divertida mirada de Erick. Me ha cautivado la ilusión primeriza y la belleza mágica de Violeta, la sonrisa, la eterna sonrisa de Antonio y los ojos… el brillo una vez más, después de miles de espectáculos, de los ojos de August al terminar, ante los aplausos del público. Unos ojos que absorvían y absorverán con avidez ese instante, porque ese instante es la razón de todo.

Vivir este pequeño sueño no es difícil. Tan sólo pedídselo al destino y allí donde os encontreis, sea donde sea, en casa o en el extranjero, acercaos al puerto más cercano. Tal vez tengais suerte y lo veais, allí, en un rinconcito, amarrado en el muelle comercial, entre remolcadores, gabarras y pontonas. Un enorme tenedor y cuchara en la proa y un pequeño escenario junto a él os quitarán cualquier duda al respecto. Es Azart, The Ship of Fools. Si de todos modos no lo conseguís siempre podeis entrar en su web www.azart.org

1 comentari:

Anònim ha dit...

ei bonic!
ja fa dies que no actualitzes...això deu ser que fas via per alta mar!!
a mi aqui em tens, amb ganes ja de poder escoltar les teves novetats i explicar-te les meves.que no son poques! feliç com un anís!
ja avisaràs de tornada! petons i bon viatge cosí!
ali